Umierała w centrum Lublina. Dotarliśmy do świadka dramatu. "Jakby usnęła"

Kilka dni temu policjanci z patrolu prewencji jechali radiowozem ulicą Ruską, przy której znajduje się stary dworzec PKS. Ścisłe centrum miasta, niedaleko dwa targowiska, Stare Miasto, centrum handlowe.... Setki, tysiące osób. - Nagle w rejonie jednego ze stanowisk starego dworca PKS zauważyli leżącą na ławce kobietę. Obok na chodniku znajdowała się torba podróżna. Ułożenie ciała kobiety wskazywało, że mogło stać się jej coś złego - opowiada kom. Anna Kamola z KWP w Lublinie. Mimo, że obok byli przechodnie, a na innych ławkach nieopodal siedzieli ludzie, nikt z nich nie zareagował. Policjanci przypuszczając, że kobieta może potrzebować pomocy, natychmiast ruszyli w jej kierunku. Rozpoczęła się dramatyczna walka o życie kobiety, która przestała oddychać, a jej puls był niewyczuwalny. Zaczęła się reanimacja.

- Po wielu uciśnięciach, kobiecie nagle wrócił oddech. Mundurowi ułożyli ją w pozycji bocznej ustalonej i przykryli kocem termicznym. Załoga karetki przytomną już kobietę przewiozła do jednego z lubelskich szpitali, gdzie zajęli się nią lekarze. Obecnie życiu i zdrowiu 39-letniej kobiety nie zagraża niebezpieczeństwo - podsumowuje policjantka.

- Znieczulica, to nieludzkie zachowanie - zwłaszcza Internet wydał już wyrok na tych, którzy mijali ją beznamiętnie. Ale są też inne głosy. - Widziałem ją, była podpita. Normalnie się zachowywała, siadła i jakby usnęła - opowiada świadek zdarzenia, kierowca busa. - Iluż to ludzi się codziennie widzi w takim położeniu - dodaje.

Jedyną pewną rzeczą jest to, że gdyby nie policyjny nos mundurowych z patrolu i ich wyczulenie na ludzką krzywdę, kobieta byłaby już martwa.