Lubelski łazik na Marsie? Kosmiczne wynalazki Politechniki Lubelskiej [WIDEO]

Łazik marsjański przygotowali studenci i naukowcy z Koła Naukowego „MICRO CHIP”. Jak sami przyznają, unikalne w nim jest to, że większość elementów przygotowali sami – Mamy sekcję, która zajmuje się automatyką, elektroniką, mechaniką czy sterowaniem. Jesteśmy w stanie sami naprawić łazika. Element są tak proste, że jesteśmy w stanie dokonać diagnostyki i naprawić go na miejscu- mówi Marcin Maciejewski, opiekun Koła Naukowego. Prace nad wynalazkiem trwały około 3000 roboczogodzin.  

Sprzęt z Politechniki Lubelskiej na Czerwonej Planecie raczej nie zawita, ale na pewno weźmie udział w zawodach symulujących warunki marsjańskie. Takie zawody składają się z czterech konkurencji. Na początku należy podjechać łazikiem pod wyznaczoną część, chwycić ją i przywieźć astronaucie. W drugim etapie trzeba uzyskać próbkę skały i ziemi. Trzecia konkurencja nazywana jest „badawczą”. Tam łazik musi podjechać do panelu słonecznego, przełączyć i zmienić napięcie. Ostatni etap to jazda autonomiczna- pojazd bez udziału człowieka musi wykonać kilka czynności.

Do sterowania łazikiem wykorzystuje się WiFi. Lublinianie sami wykonali aplikację na tablet, dzięki której mogą sterować pojazdem. Wiele elementów stworzono przy użyciu drukarki 3D.

Niemniej spektakularnym dziełem chwalą się studenci z Koła Naukowego „ELMECOL”. Dron cywilny do zastosowań naukowych, bo tak nazywa się dzieło, został stworzony w około 160 roboczogodzin – Budowaliśmy go dosłownie od godziny 10 do 22 przychodząc na uczelnię. Robiliśmy go we trzech – mówi Łukasz Szklarczyk, student Politechniki Lubelskiej. Jak twierdzą twórcy, dron posłuży przyszłym studentom, którzy rozpoczną naukę na Politechnice.

Zadaniem studentów było stworzenie latającej platformy zdolnej do przenoszenia ładunków czy kamer. Dron potrafi wykonywać autonomiczne loty po punktach określonych przez współrzędne GPS. W przypadku zaniku sygnału platforma powróci do miejsca startu. Koszt produkcji drona to około 7000 złotych – Środki pozyskaliśmy z budżetu Koła Naukowego – dodaje Szklarczyk.