Krótki spacer nad rzekę, która płynie w pewnej odległości od wzgórza staromiejskiego.

 Widoki na zabudowę miejską przecudowne, a samo miejsce także ma wiele atutów.

 Ciszę, zapach trawy i szum drzew, niedaleko, a zarazem daleko od miasta.

Tuż po przejściu przez Bramę Krakowską wystarczy skręcić w prawo.

Na ścianie kamienicy znajduje się okazały mural z widokiem szesnastowiecznego Lublina. Obraz pochodzi z dzieła Brauna i Hogenberga pt. "Civitates orbis terrarum", wydanego w 1618 r. w Kolonii.

Tuż obok znajduje się Baszta Gotycka, zwana także Basztą Półokrągłą. Zbudowano ją w 1341 roku, została zrekonstruowana w latach 80-tych XX wieku.

Sam plac, jak też i widok na Zamek Lubelski rozpościerający się z niego warty jest uwagi. ‬Odsłonione kilkanaście lat temu w efektowny sposób fundamenty kościoła nie dają wyobrażenia o wielkości wypełniającego przez kilkaset lat plac budynku.‭ ‬Kościół farny pw.‭ ‬Św.‭ ‬Michała‭ – ‬stąd nazwa placu‭ – ‬zbudowany został w XIII wieku.‭ ‬Jego wieża,‭ ‬bardzo wysoka górowała nad miastem.‭ ‬Ponoć zbliżający się do Lublina traktem lwowskim wędrowcy widzieli ją już z kilku kilometrów od miasta.

‭Niestety,‭ ‬z biegiem czasu kościół popadał w ruinę.‭ ‬Najpierw‭ „‬ucięto‭” ‬mu wieżę,‭ ‬jako zagrażającą przechodzącym w pobliżu ludziom,‭ ‬potem zaś,‭ ‬w‭ ‬1846‭ ‬roku rozebrano cały budynek.‭ ‬W‭ ‬1857‭ ‬roku powstał tu skwer miejski,‭ ‬ogrodzony ok.‭ ‬1899‭ ‬roku.‭ ‬Stopniowo to,‭ ‬co zostało po farze zaczęło żyć własnym życiem.‭ ‬I zamiast nikomu niepotrzebnych ruin stało się to miejsce ciekawym.‭ ‬W XX-leciu międzywojennym magistrat ufundował nasadzenia roślinne na obrysach murów.‭ ‬Jeszcze przed II wojną światową odsłonięto więcej fragmentów fundamentów kościoła.‭ ‬W czasie PRL rosły tu kwiaty w rabatach,‭ ‬była fontanna itp.

Takie miejsca potwierdzają, że Starówka w Lublinie jest miejscem fenomenalnym.

Trochę historii: to z pewnością jedyna ulica w Lublinie,‭ ‬która pojawiała się i znikała nie tylko z map,‭ ‬przez‭ ‬200‭ ‬lat nie było jej wcale.‭ ‬Malownicza i bardzo wąska.‭ ‬Osobliwie od strony ul.‭ ‬Grodzkiej zdawać by się mogło,‭ ‬że tak jak uliczki starówek miast południa Europy można ująć ją w rozpostarte ramiona.‭ Można...‬Ul.‭ ‬Ku Farze już w XV wieku miała ważne znaczenie,‭ ‬biegł bowiem tamtędy rurociąg mistrza Jana,‭ ‬zasilający w wodę plac Rybny i znajdujący się tam targ rybny.‭

‬W drugą zaś stronę łatwo było przedostać się do kościoła farnego św.‭ ‬Michała,‭ ‬po którym dziś ostały się jedynie odrestaurowane kilkanaście lat temu pozostałości.‭ ‬Stąd właśnie nazwa‭ – ‬Ku Farze.‭

I choć naprawdę niewielka,‭ ‬odegrała ważną,‭ ‬choć tragiczną rolę.‭ ‬W XVI stał przy niej drewniany domek,‭ ‬licha,‭ ‬kryta gontem chatka,‭ ‬w której w nocy z‭ ‬7‭ ‬na‭ ‬8‭ ‬maja‭ ‬1575‭ ‬wybuchł pożar,‭ ‬rozprzestrzeniając się na całe miasto i niszcząc je prawie doszczętnie.‭

A co z jej zniknięciem na‭ ‬200‭ ‬lat‭? ‬Otóż w XVIII wieku uliczkę zamurowano,‭ ‬rozbudowując kamienicę przy ul.‭ ‬Grodzkiej‭ ‬14.‭ ‬Przejście,‭ ‬już tylko jako bramę w budynku odnowiono w‭ ‬1954‭ ‬roku przy okazji prac przy odbudowie Starego Miasta ze zniszczeń wojennych.‭

Tuż przy wyjściu z Vivo, tym od strony Starego Miasta jest coś, co pozwoli zanurzyć się w Lublinie, którego już nie ma. W 2017 roku, przy okazji Jubileuszu 700-lecia Lublina powstał unikatowy mural: ma długość około 100 metrów i zdobi mur przy zabudowanej w tym miejscu rzece. To kolaż zdjęć znanego fotografa Stefana Kiełszni (1911-1987), które powstały przed II Wojną Światową.

Pokazuje lubelskie ulice, gdzie język polski miesza się z jidysz. Obok jest plan Lublina z 1928 roku oraz poemat Jakuba Glatsztejna “Lublinie, moje święte miasto” przetłumaczony z jidysz. Zdecydowanie warto.

„Świątynia konsumpcji“ mieszcząca się przy al. Unii Lubelskiej ma także inne oblicze. Wystarczy dostać się na ostatnie piętro i wejść na dach kompleksu. Zrobiono tam ogród z alejkami i ławkami. Widok na Stare Miasto, ale także na Kalinowszczyznę, Tatary, Bronowice przepiękny.

 Sprawne oko dostrzeże komin elektrociepłowni i majaczące wieżowce Czubów.

Górujący ponad doliną Czechówki (płynącej w tym miejscu w tunelu) kościół pw. św. Mikołaja to jedna z najstarszych świątyń lubelskich. To także miejsce, gdzie odkryto najstarsze ślady osadnictwa ludzi, jeszcze z VI wieku naszej ery. Ale nie o tym.

Za kościołem znajduje się plac z dzwonnicą, który kończy się nagle urwiskiem. Stamtąd lubelskie Stare Miasto wygląda przepięknie. Nie dziwota, że robione z tego miejsca fotografie były chyba najczęstszym ujęciem publikowanym na pocztówkach.

Nasze propozycje znajdziecie na kolejnych zdjęciach.