Do szkoły uczniowie zazwyczaj chodzili w mundurkach. W niektórych placówkach działały również tzw. dyżury stołówkowe, podczas których dzieci pomagały kucharkom. 

We współczesnej szkole bardzo ważny jest komfort i prywatność uczniów. Dawniej nie zwracano na to uwagi - pielęgniarka sprawdzała np. wszy we włosach dzieciom przy wszystkich w klasie, a w gabinetach przeprowadzane były szczepienia bez obecności rodziców. 

W PRL-owskiej szkole królowały książeczki SKO. Właśnie w taki sposób dzieci próbowały odkładać pieniądze. 

Dawniej głównie przez panującą władzę nauczyciele celowo pomijali fakty historyczne i skupiali się na wysławianiu Rosji. Co ciekawe, obowiązkowym przedmiotem w każdej placówce był właśnie język rosyjski. 

Szkoła w czasie PRL-u charakteryzowała się także apelami. Te co prawda są także znane uczniom dziś, lecz dawniej skupiały się głównie na wysławianiu polityków, a każde spotkanie tego typu na szkolnym korytarzu rozpoczynało się odśpiewaniem patriotycznej pieśni. 

Prace społeczne w szkołach PRL-owskich były normą. Uczniowie wyjeżdżali na zbieranie ziemniaków czy sadzenie lasów. Dla wielu osób była to możliwość wyrwania się z domu, więc raczej nikt nie narzekał. Współcześnie jednak takie czynności mogłyby zostać odebrane jako wykorzystywanie młodzieży. 

W okresie PRL-u nikogo nie dziwiło, że wychowawca lub wychowawczyni mogła bez zapowiedzi przyjść wieczorem do domu ucznia i porozmawiać z rodzicami.

W wielu szkołach w okresie PRL-u normą były kary fizyczne. Ciągnięcie za ucho czy bicie linijką nie dziwiło. 

Nauczanie kilkadziesiąt lat temu było całkowicie inne. Skupiano się na odmiennych aspektach i pracowano tak, jak nakazywali rządzący. Dajcie znać w komentarzach na naszych social mediach, jak wspominacie ten czas w życiu.